SAYTDA ILK DƏFƏ OLARAQ SİZLƏRƏ QISA BİR NAĞIL TƏQDİM EDİRƏM.MARAQLI GƏLDİSƏ BUYURUN OXUYUN.BU DƏFƏ GÖYDƏN 3 ALMA DÜŞMÜR,HƏR ŞEY TAM ƏKSİNƏDİR...
Göydən üç alma düşmədi... Biri var idi, biri yox idi. Qəfəsdə bir quş yaşayırdı. Hər dəfə o qəfəsdən açıq səmaya baxır, küləyin səsini dinləyir, o ağacdan bu ağaca uçan quşlara tamaşa edirdi. Yazıq quşcuğazın dərdi böyük idi. O da digər quşlar kimi azad, təmiz, sonsuz səmada qanadlarını çırparaq uzaqlara uçmaq istəyirdi. Hərdən başqa quşlar qəfəsin yanında qonub ona təəccübə baxırdılar. Onlar quşun qəfəsdə necə tək yaşadığını başa düşə bilmirdilər.Yazıq quş isə ağacların budaqlarında özünə yuva qurub balalarını böyütmək, yazda çiçəklərin ətrini alıb, payızda gölməçələrdə çimmək istəyirdi. Günlərin bir günü quşun sahibi qəfəsin qapısını bağlamağı unudur. Quş parlaq səmaya baxır, küləyin səsini dinləyir. Qəfəsin açıq qapısından uçuşan quşlara tamaşa edir. Ağaclardakı yuvaları görür, çiçəklərə baxır.Uçsun, ya yox? Seçimini etmək istəyir. Elə bütün günü bu seçim qarşısında düşünür. Günün sonunda quşun sahibi gəlib qəfəsin açıq olduğunu görüb yavaşca qapını bağlayır.
Bəlkədə quş azad olmaqdan qorxub elə qəfəs yaxşıdır deyə fikirləşib. Axı qəfəsdə onun qayğısına qalirlar ona su və dən verirlər. Düşündürücü bir nağıldı Təşəkkürlər